WEEK 3: 29/04 - 05/05, 2019

WEEK 3

Lieve allemaal,

Ik zal niet tegen jullie liegen, week 3 was niet m'n beste succes. Maar we beginnen bij het begin..

Maandag 29 april was een blank holiday, we vieren Vicente Ferrer als ik het goed heb. Ik heb geen idee wie het is of wat 'ie heeft gedaan, ja ja ik heb het wel gelezen alleen niet opgeslagen. Anyhow, ik wilde naar de Torres de Serrano en naar boven, maar onderweg daar naar toe stuitte ik op een enorme parade. Oké, eerst dacht ik dat er iemand ging trouwen vanwege de jurk, daarna dacht ik dat er iemand dood was gegaan vanwege de zwarte jurken. Maar toen de parade begon, viel het allemaal op z'n plaats. Het deed me een beetje denken aan Sinterklaas in Nederland alleen dan zonder pieten, maar met hele authentieke kleding en allemaal lopend in een strakke lijn. Dus, als je erover na denkt lijkt het totaal niet op Sinterklaas ;). Deze  parade heeft maar liefst 2 (misschien 3) uur geduurd, ik heb een stuk mee gelopen en af en toe lekker in de zon gestaan! Toen het einde in zicht was heb ik half Valencia gevolgd naar een plein, iedereen leek te weten wat er ging gebeuren behalve ik natuurlijk. Vervolgens schrok ik, als een echte toerist, ontzettend van de vuurwerk knallen die volgden, het begon redelijk rustig en uiteindelijk denk ik dat ik nog steeds gehoorschade heb. Er hingen, dacht ik, allemaal vlaggetjes. Dit bleek echter allemaal vuurwerk te zijn en ze vonden het leuk om ze allemaal in één keer af te laten gaan, vandaar de gehoorschade. Maar ik moet toegeven, het was wel gaaf om mee te maken!
Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij de Torres de Serrano, ik kon niet meer naar boven, maar ik kon er wel naar kijken en genieten van de zon :D. Vervolgens nog wat rondgeslenterd in de stad en lekker gebeld met Steve (lees: 5 uur). 
 

Dinsdag weer een dagje gewerkt met een halfvol kantoor, veel mensen hadden deze dag ook vrij genomen. 
Woensdag was ik weer vrij, labour day. Oftewel Dag van de Arbeid. Het was 1 mei, dus ik dacht laat ik maar meteen m'n kamer gaan betalen. Braaf heb ik het kantoor opgezocht, gepind, 2 Nederlanders tegengekomen en m'n kamer betaald. Nederlanders spotten is zo makkelijk trouwens, waarom zien we er zo onnozel uit in het buitenland? Misschien ligt dat meer aan ons dan aan het buitenland tho. Daarna nog door de stad gewandeld en m'n visa proberen te regelen. 
Donderdag was weer een normale werkdag. Na m'n werkdag ging ik langs Hispania, m'n Spaans taalcursus school. Inprincipe was dit voor een welkomstour en om m'n registratie af te maken. Dus ik kom daar vrolijk aan, kan ik de welkomstour niet doen want die is altijd alleen maar op maandagochtend om 8:15. Vervolgens kon ik wel m'n registratie afmaken in het andere gebouw, hun stagiair, wat later ook een Nederlander bleek te zijn liep met me mee om het te laten zien.  Eenmaal daar aangekomen (lees: 1 min later), zei die lieve vrouw dat alles was geregeld en dat ik weer kon gaan. Eindconclusie: ik ben dus voor niks gekomen! Maar goed, ik was wel eerder thuis dan normaal, dus ik vond het niet zo erg! 

Dan, vrijdag, mijn persoonlijke dag des terror. Ik had slecht geslapen, wilde douchen maar de douche werd niet warm en op werk kon ik me niet concentreren (was voor de rest wel priem). Maar de drama is nog niet afgelopen, na werk wilde ik naar de Carrefour, want ik dacht dat deze supermarkt meer zou hebben. Dus ik ben naar de Carrefour gegaan, door de regen, met doorweekte sokken, om vervolgens niks te vinden wat ik wilde kopen. Daarna doorgelopen naar de supermarkt bij mij om de hoek, waar ze ook niet alles hebben wat ik wilde, maar wel iets meer. Daarna lekker op de bank gehangen en met Pascal gefacetimed. Vervolgens ging ik koken, wat een ramp. Ik ging rijst eten met prei, ui, stukjes ham en een eitje, klinkt best lekker right? Ja deze meid eet nooit rijst, dus wist ik veel dat je dat altijd moet koken voor je er iets anders mee kon doen. Dus, eindstand: m'n eten verpest en weggegooid, maar daar stopt het niet, nee nee. Toen wilde ik, met de tranen al in m'n ogen, eieren gaan bakken als avondeten want meer had ik niet - waren ze al gekookt. Naja je snapt wat er toen gebeurde: huilen. M'n eerste officiële mental breakdown was aangebroken. Als alles mis gaat, voel je je pas echt eenzaam en ruk. 
Maar lets be honest, het moest een keer gebeuren, liever nu dan in week 9. 
Vervolgens heb ik het hele weekend zo ongeveer op m'n bank en in m'n bed series gekeken, ik heb er inmiddels al heel wat afgekeken :). Maar ik voelde me zaterdag al wel weer beter hoor, wees niet bang, ik kom er wel. Oh en ik heb alles voor m'n beurs en Colombia proberen te regelen op zondag (nog niet voor alles geslaagd). 

Volgende week: nieuwe week, nieuwe kansen. 

Kusjes en knuffels van mij!